ჭდე: Asimov

აიზექ აზიმოვი

ოლაფ ჯონსონი რაღაცას ღიღინებდა თავისთვის, ამასაც თუ ღიღინი ერქვა და მეოცნებე ცისფერი თვალებით შეჰყურებდა ბიბლიოთეკის კუთხეში დიდებულად ტოტებგაშლილ სოჭის ხეს. ბიბლიოთეკის დარბაზი გუმბათში ყველაზე დიდი ოთახი იყო, მაგრამ ასეთი გამორჩეული დღისთვის ეს ფართიც კი ეცოტავა ოლაფს. უზარმაზარი ყუთისკენ დაიხარა ხელი ჩაყო და წითელ-მწვანე ბრჭყვიალა ქაღალდის პირველი გრაგნილი ამოიღო.

ნეტავ, რა უეცარი გრძნობები მოეძალა Ganymedan Products Corporation, Inc.-ს? რა უცხო ძალამ აიძულა, საშობაო მოკაზმულობის სრული კოლექცია გამოაგზავნა გუმბათში? მაგრამ ოლაფს ამ საიდუმლოს გამოცნობა არ უცდია. ის გუმბათის ერთი რიგითი თანამშრომელი იყო, შობის მთავარი დეკორატორის მისია თავად იტვირთა და კმაყოფილი იყო სამუშაოთიც და მისი ბედითაც. მეტს არას დაეძებდა.

ამ ფუსფუსში იყო, როდესაც სასიგნალო ნათურის ციმციმმა მოჭრა თვალი – ოლაფ ჯონსონი შეიჭმუხნა და ერთი კარგადაც შეუკურთხა. ეს შუქი, რომელიც ხან ინთებოდა, ხან ქრებოდა, გუმბათის თანამშრომელთა შეკრებას აუწყებდა. დასწრება სავალდებულო იყო. მძიმედ ამოიხვნეშა და ჩაქუჩი ძირს დააგდო, ტალღოვან ქაღალდსაც ხელი უშვა. თმები გაისწორა, ბრჭყვიალა კონფეტი დაიფერთხა და ოფიცერთა ნაკვეთურისკენ გაემართა. Continue reading “შობა განიმედზე”

აიზექ აზიმოვი

ავტორის წინასიტყვაობა
ეს ჩემი უსაყვარლესი მოთხრობაა, ყველა ჩემს მოთხრობას შორის. ვცადე, მოკლე დროში მომეყოლა კაცობრიობის რამდენიმე ტრილიონი წლის ისტორია. როგორ მოვახერხე – ეს თავად განსაჯეთ. სხვა ამოცანაც დავისახე კიდევ, მაგრამ წინასიტყვაობაში ვერ გაგიმხელთ, არ მინდა, სიუჟეტი დროზე ადრე გაგიმჟღავნოთ.
სახალისო ამბავია, ბევრმა მკითხველმა მკითხა უკვე, მე დავწერე თუ არა ეს მოთხრობა. არასდროს ახსოვთ სათაური (მხოლოდ – ბუნდოვნად) და დანამდვილებით ვერ ამბობენ ავტორი თუ ვარ (მხოლოდ – გუმანით) მაგრამ კარგად ახსოვთ თავად ამბავი, გამორჩეულად კი – დასასრული.
ჩანს, ყველა დანარჩენი ამ მოთხრობის იდეის ჩრდილში მოექცა, თვით ავტორის ჩათვლით. და ამით ნასიამოვნები ვარ. ასეც უნდა იყოს.

უკანასკნელი შეკითხვა პირველად 2061 წლის 21 მაისს დასვეს. ნახევრად მასხრობით. იმ დროს, როდესაც კაცობრიობამ პირველად შეაბიჯა ახალ ეპოქაში. კითხვა ვისკი-სოდას ჭიქებს შორის დადებულ სანაძლეოდ დაიბადა. ხუთ დოლარიან ფსონსაც ჩამოვიდნენ.

ეს ამბავი ასე მოხდა:

Continue reading “უკანასკნელი შეკითხვა”