ჰოკეის შაიბა, იგივე პაკი (ფაქი – როგორც ინგლისურენოვან სამყაროში უძახიან), იგივე პალეტი (როგორც თანამედროვე ჰოკეის სამშობლოში – მონრეალში უწოდებენ) ძლიერი ჰოკეისტის მიერ ნატყორცნი საშუალოდ 120 კმ/საათი სიჩქარით მიფრინავს, NHL-ის ოფიციალური რეკორდი კი 175 კმ/სთ-ია. იოლი წარმოსადგენია, რა დაემართება ადამიანს, თუკი შაიბა მოხვდა, ამიტომაა, რომ ჰოკეის მოედნის მოთამაშის ეკიპირების წონა 15 კგ-ს აღემატება, მეკარისა კი 30კგ-ს აღწევს. არცაა გასაკვირი – 30-40 ზუსტი ტყორცნა კარის მიმართულებით ჩვეულებრივი ამბავია ერთ თამაშში. 30 ტყვიასავით წამოსული შაიბა, რომელსაც კიპერი საკუთარი სხეულით უნდა გადაეღობოს.
საკვირველი სხვა რამაა – დიდი ხნის განმავლობაში მეკარეები არათუ ნიღბის, არამედ ჩაფხუტის გარეშეც ასპარეზობდნენ – ნაქსოვი თბილი ქუდები ეხურათ მხოლოდ და ეგ იყო სულ… მამაკაცების ჰოკეიზე ვამბობ, თორემ კაცობრიობის მშვენიერი ნახევრის წარმომადგენელი, ონთარიოს ქუინზ უნივერსითის სტუდენტური გუნდის მეკარე, ლიზ გრეჰემი ჯერკიდევ 1927 წელს გამოდიოდა ყინულზე დამცავი ნიღბით… (ახლა თუ მეტყვით, კაცობრიობის მშვენიერი ნახევრის წარმომადგენელს ჰოკეის კარში რა უნდოდაო, ალბათ, შანონ საბადოში არ გინახავთ – კანადის ნაკრების ამაჟამინდელი კიპერი). მაგრამ მამაკაცები ნიღაბს უკადრისობდნენ – ჰოკეი ვაჟკაცების სპორტია, იარები კი მამაკაცს მხოლოდ აკეთილშობილებსო, ამბობდნენ… იშვიათ ნიღბოსნებს კი, მაგალითად იაპონელ ტეიჯი ჰონმას ან კანადელ ქლინთ ბენედიქთს ალმაცერად უყურებდნენ.
Stylish Blog 