ამასწინათ მეგობარმა, რომელსაც დეტექტივები არ უყვარს დიდად და არც “ნამდვილი დეტექტივი” აქვს ნანახი, არც – “ფარგო”, არც – “ხიდი”… (ჰო, “ფარგო” მთლად დეტექტივი არაა, მაგრამ მაგარია (ფილმიც და სერიალიც) ძალიან)… მოკლედ, ვისხედით, ვსვამდით ყავას შოკოლადის ტარტალეტითა და ვაფლით, ვლაპარაკობდით აქეთურზე და იქეთურზე და “მენტალისტი” მირჩია. რაკი კარგი დეტექტივი ჭირს და კარგა ხანია არაფერი მინახავს, ცდა გადავწყვიტე. “ფარგო” ვერაა. ვერც – “ხიდი”. მაგრამ ახლა ამ სერიალზე არ ვწერ. ეს დეტექტური სერიალი იქცა ინსპირაციად პოსტისა ფრანგ “ქალღმერთზე”.
“ქალღმერთს” პირველად ბევრი წლის წინ მოვკარი თვალი ფრანგულ კომედიურ-კრიმინალურ-ფანტასტიკურ ფილმში “ფანტომასი”. არ ვიცი, დღეს როგორაა, მაგრამ მაშინ, როდესაც “ფანტომასი” საბჭოთა ეკრანზე გამოუშვეს, ამ ავტომობილის კადრში “შემოსვლა” სუნთქვის შეკვრა, აღტაცება, ფურორი და შოკი იყო.
თეთრი ფერის “ქალღმერთით” ფანტომასი გარბის, შავი ფერის “ქალღმერთით” კი კომისარი ჟიუვი მისდევს. თუმცა, ეს მეორე, კი ხედავთ, მთლად წარმატებული ვერაა.
“ქალღმერთი” სიტროენის ფირმის ავტომობილია. Citroën DS (Déesse – ფრანგულად “ქალღმერთია”). კომპანიამ 1955 წელს წარადგინა პირველად და მისი დროის ერთ-ერთი ყველაზე ინოვაციური დიზაინისა და ტექნოლოგიურად დახვეწილი ავტომობილი იყო. 1975 წლამდე აწარმოებდნენ მცირე მოდიფიკაციებით (DS19, DS21, DS23). დღესაც არაერთია შემონახული თაყვანისმცემელთა და კოლექციონერთა ავტოფარეხში.
