1920 წელი. პარიზი. 5 ბოთლი. 5 არომატს შორის შერჩეული ნომერი 5.
ეს ამბავი ყველამ ბევრმა იცის. მსოფლიოში ყველაზე ცნობილი სუნამოს დაბადების ამბავი.
არ ვიცი, რამდენი იყენებს ამ სუნამოს დღეს, მაგრამ ყველაზე ცნობილი როა – უკამათოა. სიტყვა სუნამოს რომ გაიგებ – პირველი “შანელი ნომერი 5” გახსენდება.
მაგრამ თავისი ისტორია აქვს სუნამოს ბოთლსაც. Chanel No. 5 ფორმისა და შინაარსის ჰარმონიაა.
მათი სიყვარულის ისტორია ისე დაიწყო, როგორც სიყვარულის ისტორიები მთავრდება ხოლმე – უარით. როცა იუბერ დე ჟივანშის უთხრეს, რომ მის ატელიეს ქალბატონი ჰეფბერნი უნდა სწვეოდა ახალი ფილმისთვის ტანსაცმლის შესარჩევად, დიზაინერს ოდრის სახელი გაგონილიც არ ჰქონია და ქეთრინს ელოდა. ხელთ შერჩა სიფრიფანა ქალი, ლამაზი თვალებით, მოკლედ შეჭრილი თმით, ხშირი წარბებით, პაწია შარვალში, მაისურსა და ბალეტის ფეხსაცმელში. თავზე გონდოლიერის ფართოფარფლებიანი ჩალის ქუდი ეხურა, წითელი ლენტით და დიდრონი წარწერით “ვენეცია”.
ამ ქალს გემოვნების ნატამალი არ აქვს, – იფიქრა იუბერ დე ჟივანშიმ, მე კი – დასაკარგი დრო.
არა, მე თქვენ ვერ ჩაგაცმევთ! – ცივი უარი.
პერანგის შიგნით ჩასაცმელი მაისური, ინგლისურად undershirt რომ ჰქვია, ზოგს უყვარს და ზოგსაც – არა. თუ არ ატარებ, ეს პოსტი შენთვის არ ყოფილა.
მე მაცვია ხოლმე. მოსახერხებელი რამეა – როცა ცივა, სხეულის სითბოს ინარჩუნებს, როცა ცხელა – ოფლის პირველ დარტყმას თავის თავზე იღებს და პერანგს იცავს. სიცოცხლეს უხანგრძლივებს. ამადაც მოიგონეს.
დიდი არჩევანია ჩვენთან, ბევრგან შეიძენ, მაგრამ ფერები კი ჭირს – თეთრია 100-დან 99 შემთხვევაში (undershirt-ზე ვამბობ და არა T-shirt-ზე – ეს ორი სხვადასხვა რამეა).
თეთრი ყოველთვის კარგი არჩევანი არაა. შეკითხვაზე, რა ფერის პერანგსშიდა უნდა ჩავიცვათ თეთრი პერანგის ქვეშ, “ლოგიკური” პასუხი “რა თქმა უნდა თეთრი”, სულაც არ არის ლოგიკური. მცდარია. თეთრი პერანგსშიდა ღია ფერის პერანგის ქვეშ ნიშნავს ამას: Continue reading “How-To: პერანგსშიდა”
არის ამბები, მთელი ცხოვრება რომ არასწორად ვიმეორებთ. იმიტომ რომ ბავშვობაში გვასწავლეს არასწორად. ან ჩვენ თავად ვისწავლეთ. ასეთი ამბავია.
დროა, გამოვასწოროთ.
მაგალითად – თასმები. თასმებს ფეხსაცმელზე არასწორად ვიკრავთ. ყველა არა, მაგრამ – უმრავლესობა. დამოუკიდებლად შეთასმვა ჯერ რომ არ ვიცოდით, მშობლები ან ბებია-ბაბუები გვითასმავდნენ და ასე გვასწავლეს და ვაგრძელებთ დიდობაშიც – საბავშვო ნასკვით.
ფეხსაცმლის თასმის საბავშვო ნასკვი იოლად იკვრება, მაგრამ იოლადვე იხსნება წამდაუწუმ, ამასთან, მოღრეცილია, ოკრო-ბოკრო და ასიმეტრიული.
დროა, ჩაანაცვლო ფრანგული ნასკვით.
ფრანგული ნასკვი არის ორი სახის. ორივე ელეგანტურია, სიმეტრიული, უხდება ფეხსაცმელს და არ გაგეხსნება უდროო დროს.
მეტისმეტად საზაფხულო პოსტი იქნება, თუმცა ჯერისევ მზიანი ამინდებია და, ეგებ, კიდევ გამოგადგეთ.
Boat shoes (გემბანის ფეხსაცმელი) (ერთ-ერთი) საუკეთესო, მოხერხებული, გრილი და კომფორტული ფეხსაცმელია თბილი ამინდისთვის. არ იყო ჩვენში ისე პოპულარული, როგორც ამერიკასა თუ ევროპაში, მაგრამ ბოლო ხანებია სულ უფრო ხშირად ვხედავ ბოტასებს, კედებსა და ესპადრილების გვერდით.
ეს ფეხსაცმელი 1935 წელს მოიგონა ამერიკელმა ბიზნესმენმა, დიზაინერმა, გრაფიკოსმა, ფოტოგრაფმა და ზღვაოსანმა ფოულ სფერიმ (Paul A. Sperry), დააფუძნა საკუთარი სეხნია ფეხსაცმლის კომპანია და შექმნა გემბანის ფეხსაცმლის ტარების დრეს-კოდიც.
როგორც ძველ პოსტში ვწერდი:
თბილისის მერი უნდა შევაქო. იმისთვის, რისთვისაც ბევრი განაქიქებს და დასცინის ხოლმე. ვითომ შეუხამებელი და შეუფერებელი ფერების, ქსოვილებისა და სტილის შეფერებისა და შეხამებისთვის.
ამბობენ, რომ ინგლისელი დენდი ჯორჯ ბო ბრამელი მთელ დილას ანდომებდა გარდერობის გადარჩევას და რამდენიმე საათს ატარებდა სარკის წინ მხოლოდ იმისთვის, რომ სახლიდან ვითომ დაუდევრად ჩაცმული გასულიყო. ისე, თითქოს, გამოაღო ტანსაცმლის კარადა და სახელდახელოდ, რაც ხელში მოხვდა, ის ჩაიცვაო. ეს არის სპრეცატურა (Sprezzatura – დაუდევრობა). ინგლისელებს არ მოუგონიათ, იტალიელების კრეატურაა და ჯერ კიდევ აღორძინების პერიოდიდანაა ცნობილი. პირველად დიპლომატმა ბალდასარე კასტილიონემ (Baldassare Castiglione) ახსენა წიგნში (Il Cortegiano – კარისკაცი/კარის წიგნი). სპრეცატურა, ცხადია, მხოლოდ ჩაცმის სტილში არ აისახებოდა, ფართო ასპარეზი ჰქონდა, მთელი ფილოსოფია იყო.
ლიბერიელი მოდელის, დედე ჰოუარდის (Deddeh Howard) პროექტი: როგორი იქნებოდა მოდის ჟურნალების ცნობილი ფოტოები, შავკანიანი მოდელის მონაწილეობით:
ყოველთვის მიკვირდა, მოდის სახლები Gucci იქნება თუ Chanel, Louis Vuitton თუ Guess ასე იშვიათად რატომ უხმობენ შავკანიან მოდელებს სარეკლამო ფოტოსესიებში მონაწილეობისთვისო, – წერს ჰოუარდი.
შაბათის პოსტი
დაფხრეწილი ჯინსი 70-იანებში გამოჩნდა პირველად, როგორც პროტესტის სიმბოლო და “ფეხებზე მკიდიხართ” გზავნილი კაცობრიობას. დახეული ტანსაცმელი ჰიპებსაც ეცვათ, თუმცა ეს უფრო იშვიათი და შემთხვევითი ამბავი იყო – ტანზე გაცვდა-შემოეფლითებოდათ ხოლმე. პანკებმა კი შეგნებულად მიჰყეს ხელი ჯინსებისა და ტყავის ქურთუკების ფხრეწვას.
“მფხრეწავების” ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და საეტაპო ფოტო ჟურნალ Punk-ის ფოტოგრაფმა რობერთა ბეილიმ გადაუღო “რამოუნზ”-ის (Ramones) წევრებს და ჯგუფის 1976 წლის ალბომის ქავერზეა. თავად მუსიკოსებს ალბომის Meet The Beatles-ის სტილში გაფორმება სურდათ, მაგრამ სტუდიის არტ-დირექტორმა თონი ვეიდლერმა ივაჟკაცა და გადაარწმუნა. შედეგად, დაფხრეწილი ჯინსი ალბომის ქავერზეა. 
80-იანებში დაფხრეწილი ჯინსი უკვე მეინსთრიმია – არამხოლოდ პანკებს, პოპის დედოფლებსაც აცვიათ და სხვა არადედოფლებსაც.
ორ ფანტასტიურ, მაგრამ ანტი-ფანტასტიკა გოგოს ეს პოსტი
ფანტასტიკის ფარულ როლზე მათ ცხოვრებაში
ჯორჯ ლუქასის ვარსკვლავური კინოსაგა არამხოლოდ თავადაა მოდური, მსოფლიო მოდის ტენდენციებსაც განსაზღვრავს და უდიდესი დიზაინერების შთაგონების წყაროც არაერთხელ გამხდარა.
“ვარსკვლავური ომები” იყო ჯანი ვერსაჩეს ბეწვეულის “Force” კოლექციის ინსპირაცია. 1977 წლის ნოემბრის Vogue-მა კოლექცია წარადგინა C-3PO-ს თანხლებით .
დიზაინერმა ჟურნალთან ფილმის პერსონაჟებიც შეაფასა. გამორჩეულად რობოტები მოსწონებია, პრინცესა ლეას კი ჩაცმულობა და სტილი დაუწუნა.
1979 წლის ტიერი მიუგლერის კოლექციაშიც აშკარა იყო “ვარსკვლავური ომების” ზეგავლენა.
Stylish Blog 