კატეგორია: GlobeBox

კვირადღის პოსტი

ვისაც საშობაო დღეებში ლოს ანჯელესში მოუწია ფრენა, აი, ასეთი სურათის მოწმე გახდა:

მია, მეისონი, ელი და სერიჯო მგზავრებს ეგებებიან და მათი დარდის განქარვებასა და კარგ განწყობაზე ზრუნავენ.

ეს ოთხი და კიდევ სხვები (70-ზე მეტნი არიან) PUP (Pets Unstressing Passengers – შინაური ცხოველები მგზავრთა დასამშვიდებლად) პროგრამის წევრია, რომელიც ლოს ანჯელესის აეროპორტში 8 წელია უკვე მოქმედებს. ძაღლები საგანგებო წითელ ჟილეტებში არიან გამოწყობილნი წარწერით Pet Me – “მომეფერე” – იოლად რომ გაარჩიო აეროპორტში მომსახურე სხვა (საბაჟოს, პოლიციის) ძაღლებისგან, რომელთაც, როგორც წესი, “არ მომეფერო, ვმუშოაობ”-ო აწერიათ ჟილეტებზე.
Continue reading “აეროპორტში – სტრესის მოსახსნელად”

ფრანჩესკა მელანდრი

თვითიზოლაციაში მყოფი რომაელი ავტორი საკუთარ გამოცდილებას გვიზიარებს იმის შესახებ, თუ რას უნდა ველოდოთ.

ამ წერილს იტალიიდან გწერ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ხმას გაგონებ შენი მომავალიდან. ჩვენ ახლა იქ ვართ, სადაც რამდენიმე ხანში თქვენ იქნებით. ეპიდემიის მრუდი გვიჩვენებს, რომ ხელგადახვეულნი ვცეკვავთ.

სულ რამდენიმე ნაბიჯით გისწრებთ, ისე, როგორც ვუჰანი იყო რამდენიმე კვირით ჩვენს წინ. თვალს გადევნებთ და თქვენ ახლა იქცევით ისე, როგორც ვიქცეოდით ჩვენ. თქვენც იგივე არგუმენტები გაქვთ, რაც, სულ ცოტა ხნის წინ, ჩვენ გვქონდა. ახლა მათ შორის დგახართ, ვინც ჯერ ისევ ამბობს: ”ეს ხომ უბრალოდ გრიპია, რა საჭიროა ამხელა აურზაური?” და ვინც უკვე გაიგო.

Continue reading “იტალიიდან გაერთიანებულ სამეფოში გაგზავნილი წერილი: ის, რაც ჩვენ ვიცით თქვენი მომავლის შესახებ”

ამბოხის თეორია

სასტუმრო, რომელსაც უნდა ესტუმრო,
სანამ ცოცხალი ხარ

ეს არის პოსტი ადამიანის უფლებებზე, კერძო საკუთრებაზე, გამოხატვის თავისუფლებაზე, ჩინოვნიკების სურვილზე, ყველაფერი დაარეგულირონ და მოსამართლეებზე, რომლებიც ჩაპეკს კითხულობენ და არა “კოლხეთის ცისკარს”.

და – ერთ კარგ სასტუმროზე ჩეხეთში.
ბევრ ლამაზ ქალაქს ამბობენ იქ. მე მხოლოდ პრაღაში ვარ ნამყოფი, მაგრამ თუ ქალაქ ოსტრავაში მოგიწია, კარგ სასტუმროს მიგასწავლი Brioni Boutique Hotel. ის ჩეხეთში (და, ალბათ – ევროპაში) პირველი Вата-Free სასტუმროა (“ვატა” – კირილიცით. სიტყვიდან “ვატნიკი”).

2014 წლის გაზაფხულზე სასტუმროს ოფიციალურ გვერდზე და თვითერის არხზე გამოჩნდა განცხადება: “24 მარტიდან რუსეთის ფედერაციის მოქალაქეებს აღარ ვიღებთ. მიზეზი – ყირიმის ანექსია”.

Continue reading “კარგი სასტუმრო ჩეხეთში”

ჯანსაღ ცხოვრების წესს მისდევ? დარბიხარ ყოველ დილით (ზოგჯერ – დილა-საღამოს)? უპირატესობას ანიჭებ “ნიუ ბალანსის” სპორტულ ფეხსაცმელს? (ეს ბოლო პუნქტი აუცილებელი პირობა არაა. სასურველი კია, იმჰო).

კარგი ამბავი მაქვს – ძუნძულით დაფარული კილომეტრები შეგიძლია გადაცვალო… ლუდში!

მიდიხარ პაბში, აჩვენებ მობილურს – აპში დათვლილ მანძილს და ბარმენი ლუდს ჩამოგისხამს. უფასოდ – კილომეტრების ფასად.

რაც მეტია კილომეტრი – მით მეტია ლუდი.

Continue reading “უფასო ლუდი და სპორტული ცხოვრება”

პირველი ოჯახის, როგორც ამერიკის პრეზიდენტის ოჯახს უწოდებენ, შემადგენლობაში შინაური (და, ზოგჯერ, არცთუ მთლად შინაური) ცხოველიცაა – ასეთია ტრადიცია. ამ, ისევე როგორც ამერიკელი პრეზიდენტების ბევრ სხვა ტრადიციას, საფუძველი ჯორჯ უოშინგთონმა ჩაუყარა – ცხოველების მოყვარულ პირველ პრეზიდენტს ბევრი ოთხფეხა მეგობარი ყავდა: ძაღლები, ცხენები, ჯორი და კიდევ ერთი ორფეხა და ორფრთა – თუთიყუში. გამორჩეულად ფრანგული მწევრები უყვარდა, მათ გარდა ყავდა ამერიკული ფოქსჰაუნდი, სპანიელი, ნიუფაუნდლენდი, ტერიერი, ბრიარდი… აქედან მოყოლებული თეთრ სახლში 400-ზე მეტი სხვადასხვა ცხოველი ბინადრობდა.

Continue reading “პრეზიდენტი და მისი ამალა”

გულმოსული გურმანის პოსტი

პარიზი უძვირესი ქალაქია. ეგებ, ყველაზე ძვირიც. საბედნიეროდ, არის პარიზი 2.0 სადაც ეიფელის კოშკიც არის, ტრიუმფალური თაღიც, ლუვრიც და, ასე განსაჯეთ, “მონა ლიზაც” და პარიზზე 5-ჯერ იაფია. სრულ ჭკუაზე მყოფ ადამიანს, რა ჯანდაბა გინდა უძვირეს პარიზში?

ახლა, ბატონი ბონავენტურასი არ იყოს, ალბათ გაიფიქრეთ: “მთვრალია ეს!”

არა, ფხიზელი ვარ. უბრალოდ წავიხულიგნე და რასაც ჩემი მეგობარი და ბლოგერი კახა მჭედლიძე კულინარიაზე გირჩევთ, მთლიანად ქალაქზე გავშალე.

იაფ და ხელსაყრელ ტურიზმს რაც ეხება, კახა მჭედლიძე ყველაზე კომპეტენტურია, ვისაც ვიცნობ. მაგრამ რაც ამასწინათ ურჩია მკითხველ-მოგზაურებს კულინარიაზე, ვერ დავეთანხმე. მოსაზრება-მოსაზრებად, მაგრამ, რაც მთავარია, ფაქტობრივადაც მცდარია, რასაც წერს:

Continue reading “რუჩკებს არ ენდოთ, რუჩკებს!”

თბილისის მერიამ ჩვენ ქალაქში კეთილი აპარატები დადგა.

დანადგარი პლასტმასის ბოთლებით იკვებება, მაგიერ კი მიუსაფარი ძაღლებისთვის საკვებს ყრის ჯამში.

მიგაქვს ცარიელი პეპსის, კოლის, ცივი ჩაის, წყლის თუ რავიციკიდევრის პლასტმასის ბოთლი, ნაგვის ურნის ნაცვლად (ან იმის მაგივრად რომ უბრალოდ ქუჩაში მოისროლო – სამწუხაროდ კარგად ნაცნობი იოლი გამოსავალი თბილისელთათვის) აგდებ ამ ავტომატში და ის დანადგარის ქვედა, საგანგებოდ მოწყობილ ჭურჭელში ყრის მშრალ საკვებს ძაღლებისა და კატებისთვის. ქუჩაში მოხეტიალე, დამშეული, უპატრონო ცხოველებისთვის. ასევე გასცემს წყალსაც, რაც ახლა, ზაფხულის ცხელ დღეებში, განსაკუთრებით აქტუალურია.

Continue reading “საშობაო საჩუქარი – ძაღლებს”

მოგზაურის რვეული:
ქალაქი, რომელიც უნდა ნახო, სანამ ცოცხალი ხარ

პარიზი ერთადერთი ქალაქია მსოფლიოში, სადაც შიმშილით სიკვდილიც კი ხელოვნების აქტად განიხილება.
კარლოს რუის ზაფონი. “ქარის ჩრდილი”

ანიდან ჰოემდე, უფრო ზუსტად კი – უნიმდე: პარიზში ხომ სულ 20 მუნიციპალური რაიონია.

პარიზი-1

წინა პოსტებში ცენტრზე ვამბობდი და თუ მაინცდამაინც რომელიმე ერთი უბანი უნდა თქვა პარიზის ცენტრად, ეს, ალბათ, პირველი უბანია. იმიტომ თუნდაც, რომ ისაა პირველი და ყველაზე ძველი, აქედან იწყება თანამედროვე ადმინისტრაციული და ქრონოლოგიურ-ისტორიული ათვლა. კელტები პირველ საუკუნეში დასახლდნენ აქ და ციხე-სიმაგრე ააგეს, რომლის ირგვლივაც შენდებოდა ქალაქი, დღეს რომ პარიზი ქვია. პირველ რაიონში მდებარეობს სამეფო ლუვრი და რიშელიეს პალე როიალი, ტიულრის ზღაპრული ბაღი, პატარა ტრიუმფალური თაღი და ორანჟერის მუზეუმი. აქ მდებარეობდა ევროპის ერთ-ერთი უძველესი ბაზარი, რომლის ადგილას დღეს სავაჭრო ცენტრი ფორუმ დეზ ალია. მის მახლობლადაა სენ-ესტაშის ეკლესია – პარიზის ერთ-ერთი ულამაზესი გოთიკური ტაძარი, სადაც კოლბერის საფლავია და საფრანგეთში უდიდესი ორღანი (კვირა საღამოს შეგიძლია დაესწრო და მოუსმინო საორღანო მუსიკას, უფასოდ, ცხადია).

Continue reading “პარიზი: ანიდან ჰოემდე (ნაწილი 5)”