თბილისია. 1981 წელი. მგონი, თბილისობის დღესასწაულია. ყოველ შემთხვევაში, ძალიან გავს.
ვიტას ლუცკუსმა (Vitas Luckus) გადაიღო, ლიტველმა ფოტოგრაფმა, ლიტვური კონცეპტუალური ფოტოს ერთ-ერთმა ფუძემდებელმა. იმ წელს იმყოფებოდა ჩვენთან. ეს “მფრინავი კინტოები” ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილია მის ფოტოთა შორის. სოთბის აუქციონზე გაიტანეს 2013 წელს და 1’500 ფუნტად შეიძინა კერძო კოლექციონერმა.
“2001 წლის კოსმიური ოდისეა” (2001: A Space Odyssey) თუ ნანახი გაქვთ, სავარძლები გემახსოვრებათ. თუ არ გახსოვთ, ძალიანაც ნუ დაგწყდებათ გული – სავარძლები ამ კინოსაგაში მთავარი არ არის… მაგრამ მნიშვნელოვანი შტრიხი კია. აგერ, ის სავარძლები.
სთენლი ქუბრიქმა რამდენიმე დიზაინერს სთხოვა ფილმისთვის კოსმოსური Hilton-ის სასტუმროს უნიკალური ინტერიერის შექმნა . მათ შორის ყველაზე დასამახსოვრებელი კვალი ოლივიე მუღგმა დატოვა.
დრო იყო, თბილისში მხოლოდ ორი ყაიდის ქანდაკება ვიცოდით – ცხენიანი კაცების ან პოეტების. დღეს ქალაქმა ცოტა გამოიხედა. რა შედარებაა. თბილისის არ იყოს, ცხენიანი კაცები სხვაგანაც ბევრია. პოეტებიც. მაგრამ მე უსახელო სკულპტურები მიყვარს. მაინცდამაინც სერვანტესი, გოია, ან ლოპე დე ვეგა ხომ არ უნდა იყოს. უსახელო, უცხო ქანდაკებები უფრო საინტერესოა. ის ამბებიც, ამ სკულპტურებს რომ სურთ, მოგიყვნენ.
გოგონა, რომელიც Malasaña-ს უბანში, Calle del Pez და Calle de San Bernardo ქუჩების კვეთაზე დგას, კედელს მიყრდნობია და წიგნი აქვს გადაშლილი. ეს ჯულიაა, პირველი ქალი სტუდენტი ესპანეთში. როდესაც სწავლა-განათლება ქალის საქმედ არ მიიჩნეოდა, მამაკაცად გადაიცვა და ასე, მოტყუებით გახდა მადრიდის უნივერსიტეტის სტუდენტი 1841 წელს. უნივერსიტეტის ძველი შენობა აქ, ამ უბანში მდებარეობდა.
ფოტო მეოთხე: ედუარდ ბუბა
ისევ ის, რითიც ეს ციკლი დავიწყე.
გოგონა და პარიზული ბაგეტი.
ფოტო მესამე: საბინე უეისი
არ მიყვარს წვიმა. ვინც სათვალეს ატარებს, გამიგებს. 🙂 საბინე უეისის პარიზში ხშირად წვიმს. ლამაზია და მყუდრო წვიმიანი პარიზი, როცა უეისი უღებს ფოტოს.
ფოტო მეორე: რობერ დუანო
ფოტოს ავტორი, შეიძლება, არ იცოდე, მაგრამ ეს ფოტო გეცოდინება.
ფოტო პირველი: უილი რონისი
ეს ქალაქი ვისთვის ეიფელის კოშკია. ვისთვის ლუვრი. მონა ლიზა. მონმარტრი. პიგალი. ტრიუმფალური თაღი. შანელი.
მაგრამ სუნამო არა – პარიზი ბულანჟერიის სურნელშია გახვეული. პურის, ახლადგამომცხვარი პარიზული ბაგეტის, რომელიც დილით ადრე სწრაფად უნდა აარბენინო სახლში, თორემ გზაში შემოგეტეხება და შემოგეჭმევა.
ამიტომ მიყვარს უილი რონისის ეს ფოტო.
