ფრანჩესკა მელანდრი
თვითიზოლაციაში მყოფი რომაელი ავტორი საკუთარ გამოცდილებას გვიზიარებს იმის შესახებ, თუ რას უნდა ველოდოთ.
ამ წერილს იტალიიდან გწერ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ხმას გაგონებ შენი მომავალიდან. ჩვენ ახლა იქ ვართ, სადაც რამდენიმე ხანში თქვენ იქნებით. ეპიდემიის მრუდი გვიჩვენებს, რომ ხელგადახვეულნი ვცეკვავთ.
სულ რამდენიმე ნაბიჯით გისწრებთ, ისე, როგორც ვუჰანი იყო რამდენიმე კვირით ჩვენს წინ. თვალს გადევნებთ და თქვენ ახლა იქცევით ისე, როგორც ვიქცეოდით ჩვენ. თქვენც იგივე არგუმენტები გაქვთ, რაც, სულ ცოტა ხნის წინ, ჩვენ გვქონდა. ახლა მათ შორის დგახართ, ვინც ჯერ ისევ ამბობს: ”ეს ხომ უბრალოდ გრიპია, რა საჭიროა ამხელა აურზაური?” და ვინც უკვე გაიგო.
პოსტი სრულად (ვუვუზელას ბლოგზე)
იყოს აქაც, მთლად კორონადაშათდაუნებულს და მიტოვებულს რომ არ დაემგვანოს ეს ბლოგი. 🙂 დროის შესაფერისი წერილია, კარგად დაწერილი. მძიმე ტექსტია, მაგრამ – იუმორით. და თარგმნის პროცესიც მომეწონა. LV
კარგი თარგმანია ძალიან. ❤
იქ ვერ ვტოვებ კომენტარს.
LikeLiked by 1 person
10Q.
იქ კომენტარები დაკეტილია 🙂
LikeLike
ძველ დროს, როცა დისკუსიები პოსტებს ქვეშ მიდიოდა, ხან წყევლა-კრულვა იდგა, ხან ლანძღვა-გინება, ხან კამათი. ბლოგის თემატიკიდან გამომდინარე.
წყევლა და ლანძღვა არ მჭირდებოდა და კამათი მეზარებოდა და დავკეტე კომენტარები 🙂 ჰოდა დარჩა ასე.
LikeLike