მიშელი, მილენი, ბებე…

მათ მთელ თაობებს შეაყვარეს ფრანგული კინო. სწორედ მათ და – არავინ სხვამ. 60-იანების სამმა დივამ, რომელთა გავლენა, ცხადია, სინემატოგრაფის საზღვრებს კარგა შორსაც გასცდა.

მიშელ მერსიეს ფილმოთეკაში 50-ზე მეტი როლია. იქამდე  ბალერინა იყო და ნიცის ოპერის თეატრის სცენაზე ცეკვავდა. ერთი-ორ გახმაურებულ საბალეტო დადგმაში მიუღია მონაწილეობა და რამდენიმე ძალიან ცნობილ რეჟისორსაც გადაუღია ფილმში, მაგრამ ეს ყველა ფერმკრთალდება ანჟელიკას როლთან შედარებით, რომელმაც მიშელ მერსიე 60-იანების ერთ-ერთ სექს-სიმბოლოდ აქცია. ანჟელიკა (არ წამიკითხავს, მაგრამ ვვარაუდობ, რომ) დიდივერაფერი წიგნების დიდივერაფერი ეკრანიზაციაა. სულ სამი – “ანჟელიკა – ანგელოსთა მარკიზა”, “შესანიშნავი ანჟელიკა” და “ანჟელიკა და მეფე”. მაგრამ ამ ფილმებმა ისეთი ფურორი მოახდინა, რომ ბარე ბევრს შეშურდება. ამ ყველაფერში დამნაშავე მიშელ მერსიეს გარეგნობაა.

ურბანული ლეგენდა ამბობს, რომ სწორედ მერსიე იქცა ლენონ-მაქართნის მუზად და მას ეძღვნება ყველასთვის კარგად ცნობილი სიმღერა… თუმცა, ეს მხოლოდ ლეგენდაა. მაგრამ სინამდვილეს რომ ჰგავს, ისეთი ლეგენდა. სინამდვილეზე უკეთესი რომაა – ისეთიც.

მილენ დემონჟო “სამი მუშკეტერით” გახდა ცნობილი და მისი სილამაზის დასტურად ისიც გამოდგება რომ, არაერთ პრეტენდენტს შორის, სწორედ მას ერგო მილედის როლი (სხვათა შორის, “სამ მუშკეტერსა” და “ანჟელიკას” ერთი რეჟისორი ყავს), მაგრამ მსახიობის ფილმოთეკიდან ყველაზე პოპულარული მაინც  “ფანტომასის” შესახებ გადაღებული ფილმებია. ესეც სამია – “ფანტომასი”, “ფანტომასი აბობოქრდა”, “ფანტომასი სკოტლენდ-იარდის წინააღმდეგ”. ინტელექტუალური იუმორის მოყვარულებთან ბოდიში და ერთ-ერთი საუკეთესო კომედიებია, რაც მინახავს. რეჟისორ ანდრე იუნებელის უდავოდ საუკეთესო ნამუშევარი, ლუი დე ფიუნესის, ეგებ, საუკეთესო როლიც, პლუს – ჟან მარე. მაგრამ ამ ორი მეგა-ვარსკვლავის გვერდით მილენი ვერ შენიშნო, ბრმა უნდა იყო ადამიანი.

მილენ დემონჟომ ორჯერ შეაცდინა ჟან მარე – ერთხელ როგორც ჟურნალისტი ფანდორი და მეორედ – როგორც ფანტომასი. ჟან მარე კი, მოგეხსენებათ, გეი იყო და ქალები სულაც არ მოსწონდა.

ბრიჟიტ ბარდოზე არ მგონია ბევრი საუბარი ღირდეს… უფრო ზუსტად, კი ღირს, მაგრამ მე აქ ბლოგი არ მეყოფა. მე-20 საუკუნის ერთ-ერთი უმთავრესი სექს-სიმბოლო, “ევროპული პასუხი ჰოლივუდს”, გასული საუკუნის ერთ-ერთი ულამაზესი ქალი, თამამი, გამომწვევი, სკანდალისტი და ეპატაჟის დედოფალი. მიშელ მერსიეს დარად ქორეოგრაფიულ სასწავლებელში სწავლობდა და სავსებით შესაძლებელია ეკრანისთვის გვერდით ჩაექროლა და მოცეკვავე გამხდარიყო, მაგრამ ქორეოგრაფიისთვის მეტისმეტად ლამაზი იყო. ვერ ეტეოდა ამ ჩარჩოებში (იმას კი არ ვამბობ, რომ მოცეკვავეს კარგი გარეგნობა არ სჭირდება). სინემატოგრაფამდე ჯერ მოდის ინდუსტრიამ შეამჩნია – 1950 წელს ELLE-ს გარეკანზეც მოხვდა. რა თქმა უნდა, სილამაზე არც იზომება და არც იწონება, მაგრამ რაკი მაინც ვზომავთ და ვწონით, დავწერ, რომ ბრიჟიტს ჰქონდა გულირომგაგიჩერდებაკაცს, ისეთი პროპორციები – 90x48x89 – ულამაზესი ფორმები და წვრილი წელი. რა გასაკვირია, რომ როჟე ვადიმს ფილმის სათაურზე ბევრი არ უფიქრია – “და ღმერთმა შექმნა ქალი”. დებიუტმა ბებე სუპერვარსკვლავად აქცია.

მიუხედავად იმისა, რომ თავისი არცთუ ხანგრძლივი კინოკარიერის მანძილზე რამდენიმე უდიდესი რეჟისორის ფილმში უთამაშია, მისი კინოროლები დღეს, ალბათ, ბევრს არც ახსოვს. ბრიჟიტ ბარდო მეტია, ვიდრე ყველა მისი როლი ერთად. ის შემთხვევაა, როცა ბებემ, როგორც სიმბოლომ, დაჩრდილა ყველაფერი სხვა, რაც შეუქმნია. არადა, გულხელდაკრეფილი არ ყოფილა – სინემატოგრაფის გარდა მღეროდა სერჟ განსბურთან ერთად, მონაწილეობდა მოდურ ფოტო-სესიებში ონდრე კურეჟის ჩექმებში. მან შემოიტანა მოდაში ბიკინი. მას სიმღერებს უძღვნიდნენ ბობ დილანი და ნინა ჰაგენი…ბრიჟიტ ბარდო, ისევე როგორც მერილინ მონრო, დარჩა ერთგვარ ეტალონად. ეპოქის სახედ. ფოტო-სესიებში ა-ლა ბორდო არაერთ სუპერმოდელს, მსახიობსა და ლამაზ ქალს მიუღია მონაწილეობა – თუნდაც ლინდა ევანჯელისთას, კლაუდია შიფერის, ქეით მოსის დასახელებაც კმარა. ჯორჯია მეი ჯაგერი კი, მიბაძვაც არ სჭირდება, ბებეს ნამდვილი ორეულია.

1971 წელს კრისტიან-ჟაკმა გადაიღო “მენავთობე ქალები”. ვითომ ვესტერნია, მაგრამ დიდი ვერაფერი… სიუჟეტი – დიდი ვერაფერი, მაგრამ ამ ფილმში თამაშობენ ბრიჟიტ ბარდო და კლაუდია კარდინალე. ეს იგივეა, რაც “უკან არ მოიხედო”, სადაც მონიკა ბელუჩი და სოფი მარსო თამაშობენ. მაგრამ მარსო 43-საა ამ ფილმში, ბელუჩი კი – 45-ის. ბარდო კი 71-ში 37 წლის იყო და იყო არანორმალურად ლამაზი, კარდინალე კი – 33-ის (ისიც ლამაზი იყო, მაგრამ ამაზე – სხვა დროს).   2 წლის შემდეგ ბებემ სინემატოგრაფი სულაც მიატოვა.

© Lord Vader. Stylish Blog. საავტორო უფლებები დაცულია. ნამუშევრის კოპირება, ციტირება და გამოქვეყნება დაშვებულია მხოლოდ ავტორისა და წყაროს (პოსტზე ლინკის) მითითებითა და ნებართვით. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 Unported License.

___