შაბათის პოსტი
ხშირად გამიგია, ქართული ზღაპრები ძალიან ბრუტალურია და ბავშვებს დატკბილულ-დამურაბებულად უნდა მოვუყვეთ, თორემ დიდ სულიერ ტკივილს მივაყენებთო. ერთი პატარა, ოქროსფერკულულებიანი ბიჭუნას ამბავიც ვიცი, მგელმა რომ პატარა ბეკეკა შეახრამუნა ის ზღაპარი იმდენჯერ მოასმენინეს, რომ, როცა გაიზარდა, კულულები დაცვივდა და წვერი ამოუვიდა, მიდგა და ასეულ ათასობით ადამიანი გაჟუჟა, ბეკეკას რატომ არ დაეხმარეთო… არ ვიცი, მართლა ზღაპრის ბრალი იყო თუ არა. ახლა ის კაცი წითელ მოედანზე აკლდამაში წევს მძნარე მზეთუნახავივით. მიდით და დაეკითხეთ.
მე კი მანამ კეთილ გერმანულ ზღაპარს მოგიყვებით, სამ პაწია, კუდბათქუნა და თათფუმფულა კნუტზე. 
სამნი ვიყავით.
აგვისტოში ერთად დავიბადეთ.
ჩვენზე ადრე, მაისის თვეში, დედას ოთხი კნუტი ეყოლა და ახლა ძალიან ბევრნი აღმოვჩნდით.
ამიტომ მეთევზეებმა ტომარაში ჩაგვყარეს, თავი მოკრეს და ნავით ზღვაში გაგვიყვანეს.
ადგნენ მერე და წყალში მოგვისროლეს.
კატაჭამია ზვიგენმა ჩვენი სუნი იკრათუ არა, მოცურდა და ტომარა კბილებით გაგლიჯა.
ჯერ ჩემი ძმა შეახრამუნა, მერე – ჩემი და. მუცელი ამოიყორა და მე ერთ მიფარულ ალაგს შემჩურთა, მომშივდება, დავბრუნდები და შენც მიგაყოლებო.
მაგრამ რაც ადრე ზღვის წყალი ვყლაპე, ამ ჯაჯგურისგან ახლა უკენ ამოვასხი და გონს მოვედი. ვნახე, რომ ჯერ ისევ ცოცხალი ვარ.
მომოვიხედე და მარტო სულიერი ვიყავი გემ-აჩრდილზე.
ერთი ჩონჩხისგან შარვალი ვინათხოვრე, მეორისგან – პერანგი და მესამის იარაღი მოვიმარჯვე.
კატაჭამია რომ მოცურდა, ვესროლე, მოვკალი და შევჭამე.
გემრიელი ხორცი აღმოაჩნდა და მეც ჯანზე მოვედი.
ღრმად ჩავისუნთქე და ასე, ზვიგენის ხორცით სავსე კუჭითა და ჟანგბადით სავსე ერთი ფილტვით ავფართხალდი და მზის სხივს ავედევნე… ბედად, ნაპირიდან ძალიან შორს არ ვყოფილვარ.
პლიაჟზე მონებივრე ტურისტებს გვერდი ავუქციე და რკინიგზის სადგურს მივადექი.
სამ გროშად ბილეთი ვიყიდე და საითაც გულმა გამიწია, იქეთ გავეშურე.
სამი დღე ვიმგზავრე მატარებლით, შემდეგ ვაგონიდან ჩამოვედი, ქუჩებს გავუყევი და ერთ სახლს მივადექი.
ღილაკი მოვძებნე და ზარი დავრეკე. ჰოდა, აი, შენს ზღურბლზე ვდგავარ.
ნურასდროს იკითხავ, ვისთვის რეკს ზარი, როცა ის შენთვის რეკს. 🙂
ეს ზღაპარი გერმანელმა ილუსტრატორმა, კარიკატურისტმა და მწერალმა, ფრიდრიხ კარლ ვეხტარმა (Friedrich Karl Waechter) შეთხზა. “მე აქ ვარ” ჰქვია და წიგნს ასე აწერია 4 წლისა და მეტი ასაკის ბავშვებისთვსო. სკანირებულია გამომცემლობა “დიოგენეს” 1997 წლის გამოცემიდან.
© Lord Vader. Stylish Blog. საავტორო უფლებები დაცულია. ნამუშევრის კოპირება, ციტირება და გამოქვეყნება დაშვებულია მხოლოდ ავტორისა და წყაროს (პოსტზე ლინკის) მითითებითა და ნებართვით. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.
___
Stylish Blog 
რა მარაზმია
ეს რომ ბავშვმა წაკითსოხ, ყველა ზარის გაგონებაზე შიშისგან უნდა ხტებოდეს, ზვიგენიჭამია კატა მოდისო :დ
LikeLike
🙂
LikeLike
4 წლის ბავშვებისთვის?
LikeLike
ეტყობა, ჰორორობა სტანდარტია ზღაპრებში 🙂 🙂 არადა, რა საყვარლად დაიწყო ბათქუნა კნუტებზე 😦
LikeLike
კაშმარ 😦
LikeLike
ეს რამენაირი იუმორია ეგეთი ჩვენ რომ ვერ ვიგებთ თუ რა არის?
ზღაპრის გარდა ყველაფერს ჰგავს. 😦
LikeLike
ეს სრული ტექსტია თუ ადაპტირებული? 🙂
LikeLike
გერმანული, როგორც მოგეხსენება, არ ვიცი და ინგლისურიდან ვთარგმნე… თუ რამე დავაკელი ბოდიში გერმანულ ლიტერატურასთან. 🙂
არა. 🙂 შენთან რომ ვიქნები მანდ მოვეფერები ხოლმე 🙂
LikeLike
ამ ბოლო დროს ასე ხშირად რო წერ კატებზე, არ გინდა ერთი ფუმფულა კნუტი გაჩუქო? 🙂
LikeLike
ვიცოდი! ვიცოდი, რომ ასეთი საყვარელი არსებები იყვნენ ფისოები ❤
მიაუ..
LikeLike
სტამბოლის ოკეანერიუმში არ ხარ ნამყოფი? 🙂 ზვიგენებს შორის რომ გადიხარ.
მაგარი საყვარლები არიან ზვიგენებიც. 🙂
LikeLike
შემდეგ ვიზიტზე აუცილებლად მოვინახულებ საყვარელ ზვიგებესაც 🙂
LikeLike
აუ ქართული ზღაპრებიდან ბავშვობაში მაგარი კომპლექსი მქონდა შეძენილი, თან აი სულ ვკითხულობდი ზღაპრებს, დიდი ვიყავი რომ კიდევ ვერ ვეშვებოდი. მოკლედ, ქართული ხალხური ზღაპრების უმეტესობა ხომ სამ დაზეა და როგორც წესი უფროსი და არის საშინელება, ბოროტების განსახიერება, შურიანი, კაპარჩხანა აუტანელი არსება, ჰოდა ვინაიდან და რადგანაც მე ვარ უფროსი სამ დას შორის ლოგიკურად გადავწყვიტე, რომ მეც ასეთი ვიყავი და ვიტანჯებოდი ჩემთვის ჩუმად. წარმოგიდგენია რა რთული ბავშვობა მქონდა?
LikeLike
სამაგიეროდ ჩეხოვმა დაწერა თქვენზე 🙂
ისე არც შუათანა უქნია ღმერთს. როგორც წესი ზღაპრებში მესამე და ყველაზე უმცროსი დაა ყველაზე საყვარელი.
LikeLike
მოვკვდი სიცილით 🙂 🙂 🙂
LikeLike
რა გაცინებს
თუმცა, ბიანკასგან რას ისწავლიდი სხვას.
საწყალი კნუტები.
LikeLike
უფროსი დის სინდრომზე გამეცინა 🙂
LikeLike
ა… ოკ.
ტყუილად ცილი ვწამე ბიანკას.
LikeLike
სამი დამხრჩვალი კნუტი აქაც კია, მოპარულია იდეა 😦
LikeLike
საღოლ კატა :დ 4 წლის ბავშვისთვის მეც ნამეტანი მგონია და კატებზე მეტად ძაღლები მომწონს, მაგრამ მეზობელს ყავს ერთ კატა და ის მევასება მაგრად, კნუტი იყო რომ მოიყვანეს ახლა კი იმხელა “ძროხაა”, მაგრამ გარფილდს გავს და საყვარელია.
პ.ს. თავში ნახსენებ მზეთუნახავს, ჩემები ჩირად (ლენინის ჩირი) მოიხსენიებენ.
LikeLike
ეს ისაა, სხვისი რომ ყველაფერი უკეთესი გვგონია 🙂
კითხვა ვისწავლე თუ არა, რამდენიმე წელი ზღაპრების კითხვის მეტი არაფერი მიკეთებია – საკმაოდ ბევრი გვქონდა შინ, მათ შორის ქართული ზღაპრები. ჯერჯერობით არავინ გამიფატრავს და ამის სურვილიც არ მაწუხებს 🙂
LikeLike
თამარა, ადრე ძალიან მიყვარდა ეგ სერია :))) მაგრამ ! ჩემმა შვილმა უყურა და აი მანდ დაიწყო ტანჯვა ! დედიკო, როგორია ჯოჯოხეთის ეშმაკი? ჯოჯოხეთის კუპრი ძაან ცხელია? ახლა ჩემი მანქანა რომ გადავაგდო ჯოჯოხეთის კუპრში ჩავარდება? ეს დამპალი ჯოჯოხეთის ეშმაკი მეც ხომ არ წამიყვანს? … :((( ზუსტად რამდენიმე თვე ვეწამეთ რასაც ქვია, 4 წლის იყო პირველად რომ უყურა ამ სერიას, ასე რომ ჰანამ და ბარბერამაც დაუშვეს თავის დროზე შეცდომა, ხომ ხედავთ.. არადა ერთი შეხედვით როგორი უწყინარი მულტიპლიკაციაა, ძაან მიყვარს, აი ყველაზე ძაან. 🙂
LikeLike
რას ერჩით მაგარი ვეშია, ბავშვებს ასწავლის უყვარდეს და არ აწვალოს ცხოველები 1) იმიტომ რომ ისედაც სტრესებია ქვთ გადატანილი და ეხლა სიყვარულს ელიან 2) თუ ძალიან შეტოპავ––იარაღს გესვრის და შეგჭამს
პ.ს ქართულ ზღაპრებს რაც შეეხება –––ნაცარქექია მაგარია ძალიან. ერთადერთი უფროს ძმებს ერჩიან რატომღაც :დ
LikeLike
ვაა, ბექა… ფბ-ზე პაემანი გაქ დანიშნული და აღადგინე პროფილი 🙂
LikeLike
რა საინტერესოა 🙂 ძალიან მომეწონა
LikeLike
დამიჯდა ჭკუაში. აღვადგინე კიდეც მერე გადავხედე რამდენ უაზრობას წავიკითხავდი და საბოლოდ წავშა 14 დღეში სულ გარქებაო დამპირდნენ :)))
LikeLike
დაბრუნდი და მხოლოდ ადეკვატურ ადამიანებთან იურთიერთე 🙂
მე აღვადგინე პროფილი ემოციური აფეთქების ფონზე 🙂
LikeLike
მეზარება. შენ რომ ბლოგი არ გქონდეს კდევ ჰო :დ
LikeLike
დამზაფრა დედას ვფიცავარ, ეს რა წაიკიტხა ჩემმა თვალებმა, ვინც ამას ბავშვს წაუკიტხავს მაგრად აკლია
LikeLike
😀 😀 მაგარია 😀
LikeLike