ამერიკელმა ჟურნალისტმა და ბლოგერმა ლისა ლუისმა (Lisa Lewis) New York Times-ის ინტერნეტ-გვერდზე ძალიან სახალისო წერილი გამოაქვეყნა, თუ როგორ ეღობება “ქინდლი” მის ჯანსაღ სექსუალურ ცხოვრებას წინ.
ერთხელ, პარკში სეირნობისას მე არაჩვეულებრივად მომხიბლავი ყმაწვილი შევნიშნეო, – ყვება ლისა, – მისმა ცეცხლოვანმა თვალებმა მომნუსხა და მიმიზიდა, მაგრამ კიდევ უფრო უმალ ის შევნიშნე, თუ რას კითხულობდა – “პორტნოის ამბავს”, ჩემი საყვარელი მწერლის, ფილიფ როთის რომანსო. ჰოდა, ეს რომ შევნიშნე, მოვედი და ვუთხარი, გამარჯობა, მეც ძალიან მიყვარს ფილიფ როთიო და ის მიხვდა, რომ ის იყო ის და მე ვიყავი მეო, – ამბობს ლისა…
მაგრამ რა ხდება დღეს? სულ ტყუილად სეირნობს ლისა სკვერებსა თუ ხეივნებში – ყველას “ქინდლები” უჭირავთ ხელში და ეშმაკმა უწყის, რა ჯანდაბას კითხულობენ… რა თავში ვიხლი მამაკაცის გარეგნობას, თუკი მას გემოვნება არ უვარგა და, ვთქვათ, ბეგბედერითაა აღფრთოვანებულიო? ასეთ კაცთან რა საერთო მაქვს ან რა სიამოვნებაა დილით ასეთი ხეპრის გვერდით გაღვიძებაო? (ბეგბედერს ლისა არ ახსენებს – ეს ჩემეული ვერსიაა, თქვენ შეგიძლიათ, ვინც გნებავთ, ის იგულისხმოთ).
პირველად ბიჭს ნიუ იორქის საჯარო ბიბლიოთეკაში, ნორმან მეილერისა და ბერნარდ მალამუდის ტომებს შორის ვაკოცეო, – იგონებს ლისა, იმიტომ, რომ ყოველთვის დარწმუნებული ვიყავი, კარგი ლიტერატურული გემოვნების კაცი, ყველაფერში გემოვნებიანი იქნებაო. მტვრიანი ფეხსაცმლით სახლიდან არ გავა, პერანგს რომ გაიხდის, საკიდარზე ჩამოკიდებს და სადაც მოუხვდება, იქ არ მიაგდებს, დილით საწოლში გემრიელად მოდუღებულ ყავასაც მომართმევს და ჩემს ზურგს უკან მეგობრებთან ჩემზე არ იჭორავებსო.
ყველგან, სადაც არ უნდა ვიყო – ცენტრალურ პარკში, “სთარბაქსში” თუ მეტროში, ვაკვირდები, რა წიგნები აქვთ გადაშლილი და მიხარიაო. ნუ გგონიათ, ახლა სულ სექსზე ვფიქრობ და ერთ ბიბლიოფილ ბიჭსაც არ ვმაზავო, – ამბობს ლისა, – უბრალოდ მიხარია, რომ ისეთ ქალაქში ვცხოვრობ, სადაც ხალხი ჯონათან საფრან ფორს, ნიქოლას სფარქსსა და ჰარუკი მურაკამის კითხულობსო და ბლოგერები წერილებს ფოლქნერს, მილნსა და კავაბატას წერენ და არა ტოლსტოის, ბრონტესა და გოჩა მანველიძესო.
ბატონებო და ქალბატონებო, მეგობრებო, ამხანაგებო, ჩემო საყვარელო თანაქალაქელებო, გთხოვთ, სახლიდან რომ გამოხვალთ, წიგნი გაიყოლეთ და არა რიდერიო, – თხოვს ლისა ნიუ იორქელებს, – აქ, ჩვენს ლამაზ ქალაქში, რა წიგნს კითხულობთ, ის უფრო მნიშვნელოვანი და მეტყველია ყველა იმ ფოტოზე, ფეისბუქში რომ აგიტვირთავთო.
Lisa Lewis: Complaint Box | How E-Readers Destroyed My Love Life
P.S.
კარგა ხანია, რაც რიდერებზე ვწერ და ვკითხულობ, მაგრამ მსგავსი კუთხით დანახული “ქინდლი” ჯერ არ შემხვედრია.
თუმცა, ეგეცაა, რომ ეს ძალიან ამერიკული კუთხეა – ამერიკაში ბევრს და ყველგან კითხულობენ, ჩვენთან – ცოტას და, ძირითადად – სახლში. ჰადაჰა თვალი მოკრა, რომ გაზეთი ჰქონდეს ვინმეს გაშლილი.
© Lord Vader. Stylish Blog. საავტორო უფლებები დაცულია. ნამუშევრის კოპირება, ციტირება და გამოქვეყნება დაშვებულია მხოლოდ ავტორისა და წყაროს (პოსტზე ლინკის) მითითებითა და ნებართვით. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.
___
სხვათა შორის, სახლის გარდა გარეთაც ბევრს ვკითხულობ – თუმცა აიფონში 🙂
ასე რომ, ხალხი ალბათ ვერც ხვდება, რომ წიგნს ვკითხულობ.
P.S. აიფონში ორი პროგრამა მიყენია: ქინდლი და სტანცა
LikeLike
თვალიბს რათ იღლი მერე? 🙂
იყიდე ქინდლი და იკითხე გემრიელათ.
LikeLike
და ეგ ორი ტელეფონი რად გინდა?
აიფონი და ნოკია 🙂
LikeLike
აი, ამიტომ მიყვარს შენი ბლოგი, ლორდ.
დილის ყავას უგემრიელესი პოსტი დავაყოლე.
პ.ს. ტოლსტოის და ბრონტეს კორესპოდენტებისთვის რომ არ გეკბინა, გული ვერ გაგიძლებდა, არა? 🙂 🙂
პ.პ.ს. ყველაზე გემრიელად წიგნს მგზავრობისას ვკითხულობ. არ აქვს მნიშვნელობა, მანქანაა, მატარებელი, ავტობუსი თუ მეტრო, მაგრამ ქინდლს მაინც ვიყიდი.
LikeLike
მე რა შვაში ვარ, ეს ხომ თარგმანია.
LikeLike
აჰა. და ლუისი ქართულ ბლოგებს კითხულობს. უბრალოდ, რევერტე მოსწონს და ამიტომ არ მომიხსენია.
LikeLike
თუ მე ვკითხულობ ინგლისურ ბლოგებს, რატომ არ შეიძლება ლისა კითხულობდეს ქართულებს?
რით ვართ ჩვენ, ქართველები, ნაკლები 🙂
LikeLike
სამაგიეროდ, ბეგბედერს მიუჩინა დამსახურებული ადგილი 🙂 🙂
LikeLike
ქვევით კი ამბობს ტოლსტიო და ბრონტე თარგმანში იყოო მაგრამ არ მჯერა 🙂 მაველიძე ხომ შენი მიყოლებულია? 🙂 ფუჰ 🙂 ვერ ვიტან გოჩა ბიძიას 🙂 ბრონტე და ტოლსტოი კიდევ მიყვარს და რა ვქნაა? ხასიათების გამო მიყვარს 🙂 “აფშღოთებული” ვარ 🙂
LikeLike
დილის ყავასთან მართლაც მშვენიერი პოსტი იყო 🙂
მეც ყველაგან ვკითხულობ, ყველაზე ხშირად მგზავრობისას…
ნიუ იორკისგან განსხვავებით ჩემი ქალაქის პარკში არც რიდერით კითხულობენ და ვერც წიგნს დაუნახავთ ვინმეს ხელში… ამას წინათ მეგობარს ,,ვბალეშჩიკობდი ” გამოცდაზე, მერე განვმარტოვდი და კითხვა დავიწყე, იცით რამდენი გამვლელი მოვიდა ჩამთან? ეგონათ გამოცდიდან გამოვედი და ახლა პასუხებს ვამოწმებდი 🙂 🙂 შეკითხვებით არ მომასვენეს, ამაოდ ვუხსნიდი , სხვას ვგულშემატკივრობ, მე უბრალოდ კითხვა მომინდა მეთქი….ბოლოს იძულებული გავხდი წიგნი ჩანთში ჩამედო და კითხვა სახლში გამაგრძელებინა…. 😦
LikeLike
ისე, ჩვენთან ზოგადად დასვენების ტრადიცია დაიკარგა. ისეთი დასვენების კი არა როცა სუფრასთან შეიკრიბები და ჩასკდები არამედ, როცა უბრალოდ გაისეირნებ, პარკში ჩამოჯდები…
აი, როგორც მარსის მოედანზეა ხალხი უბრალოდ ბალახზე წამოწოლილი ეიფელთან – ზიგი ცას უყურებს, ზოგს ძაღლი ყავს გამოყვანილი, ზოგი წიგნს კითხულობს, ზოგი ჭამს და ზოგიც ზასაობს.
ახლა ნელ-ნელა რიყეზე მგონი ეს ბრუნდება, მაგრამ თუ ეგრე აკონტროლეს იქ ქცევა – ხალხი ისევ ბარებში გადავა 🙂
მეორე მომენტი – დისტანციაა.
აქ ჩვენთან სახლიდან გამოსული არ ხარ, რომ უკვე მისული ხარ 🙂
ამერიკაში სადაც ვცხოვრობდი იქედან სამსახურამდე ჯერ ავტობუსით იყო 15 წუთი მეტრომდე და მერე მეტროს 10 გაჩერება უნდა გამევლო.
LikeLike
ინტელექტუალი ყმაწვილები საწოლში არ ვარგანან 🙂
LikeLike
ლოლ
საოციოლოგიურ კვლევას ეყრდნობი თუ საკუთარ გამოცდილებას? 🙂
LikeLike
რავი ამ ვუდი ალენმა კი გადახნა ნახევარი ჰოლივუდი და 🙂
LikeLike
მოვერიდოთ განზოგადებას, გთხოვთ 🙂 🙂 🙂
LikeLike
მართლაც..ასეთი დასვენება წარმოუდგენლად მიაჩნიათ ჩვენთან.. 😦 არ ვიცი თბილისში როგორაა, მაგრამ ბათუმში ამ მხრივ ცუდი მდგომარეობაა… კაცი ისვენებდა, ძელსკამზე წამოწოლილიყო , ემჩნეოდა ძალიან დაღლილი იყო… (გვერდზე სახარება ედო) მოვიდა პოლიციელი, უხეშად გააღვიძა და უთხრა , პარკში წამოწოლა და ძილი არ შეიძლებაო…. ის კაცი ხომ არავის არაფერს უშავებდა:(
მართალი ხარ, ამხელა მანძილზე მთელ წიგნს დაამთავრებს ადამიანი..ჩვენთან კი, რამდენიმე გვერდს წიკიტხავ და უკვე სახლში ხარ 🙂
LikeLike
პირველი კოცნა საჯარო ბიბლიოთეკაში : )
ე.ი. ჩვენთან მეტად ამოუცნობები არიან ქალებიცა და კაცებიც, რაკიღა ქუჩაში არ კითხულობენ. კაცების შემთხვევაში მხოლოდ იმას დაასკვნი, რომ სპორტი უყვართ და ტოტალიზატორში თამაშობენ : )
მე თითქმის სულ მაქვს თან წიგნი, ოღონდ ძალიან სქელ წიგნებს ვერ ვერევი : ) რამდენიმე ცნობისმოყვარეც მახსენდება, ყდის დანახვას რომ ცდილობდა..
LikeLike
ისე, ჩვენთან თუ პარკებში ასე სდიეს მეკოცნავეებს, ეგებ საჯაროში გადაინაცვლონ.
თბილისის საჯარო ბიბლიოთეკა – ზასაობის საუფლო.
LikeLike
იქნებ : )) ადრე, საჯაროს კიბეებზე კოცნაობდნენ ხოლმე და ჩაკეტეს მერე.. შენობაში არ დამინახავს ჯერ : )
LikeLike
ეს კიდევაა?
საჯაროს კედელი
LikeLike
მგონი აღარ, წინა ფასადზე წაშალეს მინაწერები. ვნახავ ერთი : )
პ.ს. ფოტოს ქვეშ ვერ ვწერ კომენტარს, ეს მგონი ზემოთ დაიდება
LikeLike
ეს ვორდპრესია, ქეთი. 🙂
აქ ყველაფერი თავის ადგილას იდება. 🙂
LikeLike
ტექნოლოგიები აუცოვებს ადამიანებს. 🙂
ძალიან კარგი პოსტი იყო და ლისა ლუისიც მომეწონა.
LikeLike
იიი, :დ :დ
მურაკამი ჩემია :დ ^_^
როგორც ვასასი წერდა, ვეჭვიანობდი ფამუქს სხვები რომ კითხულობენო, გაგიკვირდება და მურაკამზე დამემართა მეც… ვერავინ დაინახავს მურაკამს ჩემზე უკეთესად. დავძებნე და ისეთი გარჩევები ჰქონდათ, გაბრაზებულს სურვილი გამიჩნდა მე თვითონ დამეწერა ანალიზი 🙂
LikeLike
რა კარგი იყო..
წიგნს,წიგნის სუნს რა სჯობს..მაგრამ ქინდლი მაინც მინდა,ოღონდ საწოლისთვის : )) ღამე საბნის ქვეშ შეძრომა რომ არ დამჭირდეს..
პ.ს. გარეთ წიგნს ვერ ვკითხულობ,დაკომპლექსებული ვარ..რამდენჯერაც წავიკითხე ისეთი თვალები გამომაყოლეს თხა და გიგო,ამ შემთხვევაში თხა და ნია მეგონა საკუთარი თავი 😦
LikeLike
ქინდლს განათება არ აქვს 🙂
თუ სწორედ გაგიგე, რასაც გულისხმობდი.
LikeLike
კი განათებას ვგულისხმობდი..
ჰმ,აბა იმ საიტზე სადაც მე გადავაწყდი ქინდლს,იტყუებიან? : (
დეგენერატები : დ
LikeLike
ანუ ეკრანი არ ანათებს. გარე განათება უნდა.
ქინდლის იდეაც ეგაა, რომ ეკრანი არ ანათებდეს.
აჰა, ეს ნახე http://wp.me/pBTza-18n
tamara
ბლოგერ ლობჟანიძეს???
LikeLike
ლობჟანიძეს შეხედე ერთი, რა გოგო დაუთრევია 🙂 🙂 🙂
LikeLike
კარგი იყო!
აქ ბევრი კითხულობს მაგალითად მეტროში. კაფეებშიც ნახავ რომ ყავას სვამენ და თან კითხულობენ.
რიდერებიც ბევრს აქვს უფრო პოკეტბუქებია მოდაში.
მე მოსკოვში ვსწავლობდი რაღაცა პერიოდი და მაშინაც ბევრი კითხულობდა იქ მეტროში, თბილისში არც მაშინ კითხულობდნენ.
LikeLike
რა კარგი წერილი იყო! ;დდ “ბლოგერები წერილებს ფოლქნერს, მილნსა და კავაბატას წერენ და არა ტოლსტოის, ბრონტესა და გოჩა მანველიძესო.” ეს რა იყო, რა? ;დდ
მოკლედ, ნიუ–იორკში რო ჩახვალ, წიგნი წაიღე გირჩევ ;))
LikeLike
რას ჩააცივდი ამ ბეგდებერს? ძალიანაც კარგი მწერალია.
LikeLike
+1 მაგარი პოსტია, უბრალოდ ბეგდებერს რას ერჩი ვერ ვხვდები :დ
LikeLike
მარკეტოლოგის პატივსაცემი პროფესიის მიმართ სიძულვილის ენით საუბრობს 🙂
და კიდევ დანონის მიმართ :):)
და საერთოდ კი – უბრალოდ აფერისტია.
LikeLike
ეგრე, რა 🙂 ძლივს ჩემი გულის მოსაფხანი რაღაცაც თქვი :D:D:D:D:D:D
LikeLike
მევასებიან აფერისტები 🙂
LikeLike
მარკეტოლოგი მხოლოდ იარაღია მისთვის.
მე ვიცნობ ერთ ძალიან კარგ მარკეტოლოგს, რომელსაც ძალიან უყვარს “99 ფრანკი”. ვფირობ, ლაშამაც მარკეტოლოგზე მეტად ცხოვრება–მოყირჭებული ადამიანების დაცინვა, ან შეცოდება, ან სხვაგვარი უარყოფითი ემოცია დაინახა:
http://lasharela.com/2011/05/15/150
ბრეგბედერს ძალიან ბევრი საინტერესო იდეა აქვს ამ ერთი შეხედვით “ცალ–მიმართულებიან” წიგნში. ერთადერთი, რასაც დავიწუნებდი, ქართული თარგმანია.
LikeLike
ეგ უფრო ხუმრობა იყო. 🙂
მეტიც – როგორც გამასხარავება საზოგადოების – ეგ წიგნი გენიალურია. ადამიანი თამაშობს და ყველას აჯერებს რომ გულწრფელია. შესანიშნავია.
თან ბეგბედერი თავადაა გენიალური მარკეტოლოგი. ისევე როგორც ზურაბ წერეთელი, მაგრამ არც ერთია დიდი მწერალი და მეორე ხომ კიდევ უარესი 🙂 ეს უკვე მეორე მხარეა მედლის.
ისე 99 ფრანკი რაც წამიკიტხავს მაგისი – ყველაზე სუსტია.
სიყვარული კომაში ბევრად კარგია. და ახლახანს მოთხრობები წავიკითხე და საკმაოდ კარგია.
LikeLike
თუ არ წაგიკითხავს, რატომ ამბობ”სუსტიაო”? 🙂
“სიყვარული კომაში”–ს და მაგ სხვა მოთხრობების ხათრით მეც უნდა გამოვიწერო ქინდლი – მეუღლე ამდენი ხნით თავისას არ მათხოვებს :პ
რჩევისთვის მადლობა
LikeLike
არ წამიკითხავს კი არა – 99 ფრანკი რაც წამიკიტხავს მაგისი ნაწარმოებებიდან იქედან ყველაზე სუსტია. ეს ვიგულისხმე.
LikeLike
უპს, უკაცრავად 🙂
“თუკი მას გემოვნება არ უვარგა და, ვთქვათ, ბეგბედერითაა აღფრთოვანებულიო? ასეთ კაცთან რა საერთო მაქვს” – ამ ფრაზაში მაინც არ ვეთანხმები. და არა ბრეგბედერის, არამედ განსხვავებული გემოვნების გამო.
ღმერთმა ნუ მომისაჯოს ჩემი ასლი გვერდით ყოფნა :დ
LikeLike
ბლოგერ ლობჟანიძეს, ჰო 🙂
http://lobzhanidze.wordpress.com/2011/06/27/roth/#comment-589
LikeLike
როთი მახსოვდა, რომელმა მიწერა ეგ ვერ გავიხსენე. 🙂
ლობჟანიძეს ვკითხულობ ხოლმე პერიოდულად. ხშირადაა ტოპებში.
LikeLike
ბრონტეს რას ერჩი ან ბრეგბედერს? ნუ მანველიძეს კიდე ჰო::)))))
კარგი პოსტია, მაგრამ მაინც არ ვიყიდი მე ქინდლს (ეშმაკის მოგონილია ეგ, როგორც კომპიუტერი და ტვ.)
მეც ლიტერატურული გემოვნებით ავირჩიე ბიჭი.
,,რა თავში ვიხლი მამაკაცის გარეგნობას, თუკი მას გემოვნება არ უვარგა და, ვთქვათ, ბეგბედერითაა აღფრთოვანებულიო? ასეთ კაცთან რა საერთო მაქვს ან რა სიამოვნებაა დილით ასეთი ხეპრის გვერდით გაღვიძებაო? ” – ეს ყველაზე მეტად მომეწონა
LikeLike
ჰოდა ლისაც მაგას ფიქრობს – რომ არაო. 🙂
LikeLike
მომეწონა სტატიაც და ბლოგიც, ოღონდ იმედია ლალი მოროშკინა არ კითხულობს შნს ბლოგს, თორემ ხომ მოედო პარკებსა და სკვერებს წიგნით ხელში შავი ჭირივით 🙂
LikeLike
მოროშკინა საკუთარი წიგნით დადის.
LikeLike
უიმეე ე ბლოგი რამ მათქმევინა, რამდენი ხანია ვკითხულობ და ისედაც მომწონს პოსტზე ვთქვი 🙂
მოროშკინა უძახე და კი გაათხოვა თავისი წიგნით დედამისი 🙂
LikeLike
აი თურმე რა ყოფილა ლისის ლოგიკა,მაგრამ ასე არჩეულ მამაკაცს ერთი მინუსი აქვს,შეიძლება კითხულობს მაგრამ სულაც არ მოწონს ნაწარმოები ;P მიდი და არკვიე ეხლა რა გემოვნება აქვს.
LikeLike
ან გემოვნებიანია ან მაზოხისტი. 50/50
მაგის დადგენა მეორე ეტაპზე შეიძლება.
LikeLike
ვერ ვკითხულობ რა წიგნის გარდა ვერაფერში 🙂 ჯერ არ გამჩენია ქინდლის ქონის სურვილი და მერე შევხედავ აბა 🙂 სადაც მინდა იქ ვკითხულობ 🙂 სიარულის დროსაც – ქუჩაში, მგზავრობის დროსაც, ლაპარაკის დროსაც, გაკვეთილებზე 🙂 ერთადერთი ძილის დროს ვერ ვახერხებ 🙂
LikeLike
მაგარია. მარა ჩვენთან ქინდლიანი თუ დაინახე ვინმე, უკვე მაგარია, ავტორს რას დაეძებ. 😀
LikeLike
არც მთლად ეგრეა საქმე 🙂
ჩვენ უბრალოდ არ გავქვს ტრადიცია გარეთ კითხვის – ამერიკაში მანძლებია დიდი და ყველა თუ არა ძალიან ბევრი დადის წიგნით. ახლა – ქინდლით. 🙂
მაგრამ ზოგადად რიდერები ჩვენთანაც აქვს არცთუ ცოტას. ათას ხუთასი, ორი ათასი ქინდლი მაინც იქნება. პლუს სონი, ბევრი ტაბლეტებში და კომპში კითხულობს და მკითხველი მაგაზე მეტი არაა საქართველოში 🙂
800 ადამიანი მარტო ფბ-ის ჯგუფშია 🙂
LikeLike
hoda magas vambob, 5 milionian qvekanasbhi 800 kacze meti rom ar kitxulbos, texs, 😉
LikeLike
როგორც ბაში-აჩუკი იტყოდა – 800 მკითხველი ხუმრობა არ გახლავსთ. 🙂
LikeLike
😀
LikeLike
მომეწონა პოსტი, კარგი გოგო ყოფილა ლუისი
LikeLike
თამის შემოვყევი და, რა სახალისო პოსტია, ლისა ძაან კაი გოგოა თუ ამ ყველაფერს იუმორში წერს (ნუ, მე ასე ვიგულისხმე) და თუ არა, მაგარი გამოტვინებული ყოფილა. მე ვერ ვიტან ასეთ კაცებს – “პერანგს რომ გაიხდის, საკიდარზე ჩამოკიდებს და სადაც მოუხვდება, იქ არ მიაგდებს, დილით საწოლში გემრიელად მოდუღებულ ყავასაც მომართმევს”, ანუ ზედმიწევნით იდეალურ კაცებს, ეტყობა ჩემში ძაან აქტიურად ცხოვრობს ისტორიულიად მონა აზიელი ქალი ;)) ქინდლისგან და მსგავსი ე.მ. რაღაცეებისგან ვაიმე რა ძაან შორს ვარ 😦
LikeLike
როდინდელი პოსტია… რაა აქ ლისასი და რა მე დავუმატე აღარ მახსოვს 🙂
შენ ალბათ ადრე დგები. ლისა გვიან იღვიძებს და საწოლში ყავის მოლოდინის ლეგიტიმური უფლებაც აქვს.
LikeLike