არ მეგონა, ეს სარჩევი თუ საინტერესო იქნებოდა. მარტივი ამბავი მგონია – მყიდველმა ყოველთვის იცის, ფეიქს ყიდულობს თუ ნაღდს, მაგრამ ამასწინათ მეგობართან ვლაპარაკობდი და, თურმე, არ ყოფილა ყოველთვის ასე. შეცდომები მოსულა. ვცადოთ, არ შევცდეთ და არ დაგვაბოლონ. სულ ესაა ამ პოსტის დაწერის მიზანი. არ ვაპირებ, ვინმე დავამუნათო ფეიქის ყიდვისთვის ან მოვუწოდო, გინდათუარა ნაღდი იყიდე ოთუსბირად-თქო. ეს პოსტი მისთვისაა, ვისაც არ უნდა ფეიქის ყიდვა და არ სურს, მოტყუვდეს ან თავი მოიტყუოს. და არც ის სურს, იყიდოს ფეიქი ვითომ იაფად, მაგრამ ფეიქისთვის – ძვირად.
პოსტი, ცხადია, ტანსაცმლის ბრენდებზეა. სხვას – არ შევეხები.
ვრცელი შესავალი გამომივიდა. 🙂 გადავდივარ საქმეზე.
- კერვის სტანდარტი და ერთი სტილი
ბრენდს, რომელიც საშუალო-ზედა კატეგორიაშია და კიდევ ზემოთ, ტანსაცმლის კერვის თავისი გამორჩეული სტანდარტი აქვს. იოლად ამოსაცნობი. ფეიქმახერი ბევრია – ამიტომ ფეიქის სტანდარტი განსხვავებულია. ერთი ბრენდის ერთსა და იმავე ან სხვადასხვა მოდელს თუ აიღებ დახლიდან და დააკვირდები – ორიგინალის შემთხვევაში კერვის სტანდარტი იქნება იდენტური, ფექის შემთხვევაში – განსხვავებული. ორიგინალის კერვის ხარისხი იქნება მაღალი – ჩაგვირისტებული.
სიმარტივისთვის ავიღოთ ისეთი რამ, ყველას რომ აქვს გარდერობში – პერანგი. არის ერთი მარტივი მეთოდი – აიღო და დააკვირდე საყელოს, სადაც ნაკერის ლიანდაგი (ასე ქვია ქართულად stitch-ს) გადის. მეჩხერი არ უნდა იყოს, მიახლოებით 3.3 სმ-ში მინიმუმ 15 ბიჯი მაინც უნდა დათვალო. ეს მაღალი ხარისხის კერვის ნიშანია.
Continue reading →
